Η Λογοθεραπεία είναι η επιστήμη που ασχολείται με τις διαταραχές λόγου, φωνής, ομιλίας και μάσησης – κατάποσης σε παιδιά, εφήβους και ενήλικες, όποια κι αν είναι η αιτία αυτών των διαταραχών: νευρολογική, εξελικτική ή λειτουργική. Ο ρόλος του λογοθεραπευτή είναι η πρόληψη, αξιολόγηση και αποκατάσταση των διαταραχών αυτών. Οι δυσκολίες αυτές διαχωρίζονται στις πιο κάτω κατηγορίες:
Το παιδί παρουσιάζει μία αργοπορία στην εξέλιξη του λόγου σε σχέση με το γενικό πληθυσμό.
Είναι μία αναπτυξιακή διαταραχή, η οποία χαρακτηρίζεται από αργό ρυθμό γλωσσικής ανάπτυξης και έχει ως βασικό χαρακτηριστικό την έντονη δυσκολία στη χρήση των λειτουργικών .
Διαταραχές που σχετίζονται με τη σωστή χρήση του λόγου.
Είναι η δυσκολία στη σωστή παραγωγή των ήχων που έχει ως αποτέλεσμα τη μη κατανοητή- δυσκατάληπτη ομιλία.
Είναι η δυσκολία στην ορθή αποτύπωση των φωνολογικών κανόνων, με αποτέλεσμα να επηρεάζονται ομάδες ήχων. Η διαταραχή αυτή εκδηλώνεται με πολλαπλές αλλοιώσεις, παραλείψεις και μεταθέσεις ήχων και συλλαβών.
Διαταραχή η οποία σχετίζεται με την έλλειψη συντονισμού μεταξύ της αναπνοής, της άρθρωσης, της φώνησης και της προσωδίας.
Διαταραχή η οποία σχετίζεται με δυσκολίες στον προγραμματισμό, στη συντονισμένη και με ακρίβεια εκτέλεση των αρθρωτικών κινήσεων.
Είναι η διαταραχή στη ροή της ομιλίας με επαναλήψεις ήχων, συλλαβών, λέξεων, ακατάλληλες παύσεις και επιμηκύνσεις ήχων.
Είναι οι διαταραχές που σχετίζονται με την οποιαδήποτε αλλαγή στην ποιότητα της φωνής του ατόμου. Οι αλλαγές αυτές ενδέχεται να επηρεάσουν τον τόνο, την ένταση ή και την ποιότητα της φωνής.
Είναι δυσκολίες σε περισσοτέρους από ένα τομέα της ανάπτυξης. Περιλαμβάνει δυσκολίες στην επικοινωνία, στην ομιλία, στην σίτιση, στην κίνηση, στη κοινωνικοποίηση, στην ένταξη στο σχολικό πλαίσιο, στην έκφραση και στην κατανόηση των συναισθημάτων.
Είναι δυσκολία που επηρεάζει τις κινητικές ικανότητες (σπαστικότητα, αθέτωση, αταξία, δυσκαμψία, ατονία), αλλά και τις αρθρωτικές και επικοινωνιακές ικανότητες ενός παιδιού.